From pol- 'half' and glasnik 'pronounced sound'
połglȃsnik m inan
Masculine inan., hard o-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | połglȃsnik | ||
gen. sing. | połglȃsnika | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) |
połglȃsnik | połglȃsnika | połglȃsniki |
genitive (rodȋlnik) |
połglȃsnika | połglȃsnikov | połglȃsnikov |
dative (dajȃlnik) |
połglȃsniku | połglȃsnikoma | połglȃsnikom |
accusative (tožȋlnik) |
połglȃsnik | połglȃsnika | połglȃsnike |
locative (mẹ̑stnik) |
połglȃsniku | połglȃsnikih | połglȃsnikih |
instrumental (orọ̑dnik) |
połglȃsnikom | połglȃsnikoma | połglȃsniki |