pomówić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word pomówić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word pomówić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say pomówić in singular and plural. Everything you need to know about the word pomówić you have here. The definition of the word pomówić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofpomówić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Alternative forms

Etymology

From po- +‎ mówić. First attested in 1391.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔmɔːvit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔmovit͡ɕ/

Verb

pomówić pf (imperfective pomawiać)

  1. to talk for a bit, to have a chat
    • 1930 [c. 1455], “Tob”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 7, 9:
      A tu spolu pomowywszi (postquam autem locuti sunt) przikazał Raguel skopu zabycz
      [A tu społu pomowiwszy (postquam autem locuti sunt) przykazał Raguel skopu zabić]
  2. (attested in Sieradz-Łęczyca) to accuse, to allege
    • 1915 [1474], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543, Sieradz, page 540:
      Jan... pomowil gy bycz slodzegya
      [Jan... pomowił ji być złodzieja]
    1. to make a verbal accusation made in court
      • 1856-1870 [1430], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 2308:
        Dominus Albertus allocutus est al. pomolwil dampnum tot percepisse racione non solucionis nouem marcarum certi debiti in eadem littera contentarum
        [Dominus Albertus allocutus est al. pomołwił dampnum tot percepisse racione non solucionis nouem marcarum certi debiti in eadem littera contentarum]

Derived terms

nouns
noun
verbs

Descendants

  • Polish: pomówić

References

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “pomówić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pomówić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pomówić. By surface analysis, po- +‎ mówić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈmu.vit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uvit͡ɕ
  • Syllabification: po‧mó‧wić

Verb

pomówić pf (imperfective pomawiać)

  1. (transitive) to have a conversation
  2. (transitive) to allege, to impute (to accuse of without justification)
  3. (reflexive with się) to allege each other
  4. (reflexive with się, Middle Polish) to argue, to have a fight or quarrel

Conjugation

Conjugation of pomówić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pomówić
future tense 1st pomówię pomówimy
2nd pomówisz pomówicie
3rd pomówi pomówią
impersonal pomówi się
past tense 1st pomówiłem,
-(e)m pomówił
pomówiłam,
-(e)m pomówiła
pomówiłom,
-(e)m pomówiło
pomówiliśmy,
-(e)śmy pomówili
pomówiłyśmy,
-(e)śmy pomówiły
2nd pomówiłeś,
-(e)ś pomówił
pomówiłaś,
-(e)ś pomówiła
pomówiłoś,
-(e)ś pomówiło
pomówiliście,
-(e)ście pomówili
pomówiłyście,
-(e)ście pomówiły
3rd pomówił pomówiła pomówiło pomówili pomówiły
impersonal pomówiono
conditional 1st pomówiłbym,
bym pomówił
pomówiłabym,
bym pomówiła
pomówiłobym,
bym pomówiło
pomówilibyśmy,
byśmy pomówili
pomówiłybyśmy,
byśmy pomówiły
2nd pomówiłbyś,
byś pomówił
pomówiłabyś,
byś pomówiła
pomówiłobyś,
byś pomówiło
pomówilibyście,
byście pomówili
pomówiłybyście,
byście pomówiły
3rd pomówiłby,
by pomówił
pomówiłaby,
by pomówiła
pomówiłoby,
by pomówiło
pomówiliby,
by pomówili
pomówiłyby,
by pomówiły
impersonal pomówiono by
imperative 1st niech pomówię pomówmy
2nd pomów pomówcie
3rd niech pomówi niech pomówią
passive adjectival participle pomówiony pomówiona pomówione pomówieni pomówione
anterior adverbial participle pomówiwszy
verbal noun pomówienie

Derived terms

noun
adjective
nouns
verbs

Further reading