From popiół (“ash”) + -nik. Cognate with Czech popelník, Slovak popolník, Carpathian Rusyn попельник (popelʹnyk).
popielnik m inan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | popielnik | popielniki |
genitive | popielnika | popielników |
dative | popielnikowi | popielnikom |
accusative | popielnik | popielniki |
instrumental | popielnikiem | popielnikami |
locative | popielniku | popielnikach |
vocative | popielniku | popielniki |
popielnik m pers
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | popielnik | popielnicy/popielniki (deprecative) |
genitive | popielnika | popielników |
dative | popielnikowi | popielnikom |
accusative | popielnika | popielników |
instrumental | popielnikiem | popielnikami |
locative | popielniku | popielnikach |
vocative | popielniku | popielnicy |