Borrowed from Old Church Slavonic противьникъ (protivĭnikŭ, “enemy”), from Proto-Slavic *protivьnikъ (“opponent”), from *protivъ (“against”) + *-nikъ (deverbal suffix).
potrivnic m or n (feminine singular potrivnică, masculine plural potrivnici, feminine and neuter plural potrivnice)
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
nominative- accusative |
indefinite | potrivnic | potrivnică | potrivnici | potrivnice | |||
definite | potrivnicul | potrivnica | potrivnicii | potrivnicele | ||||
genitive- dative |
indefinite | potrivnic | potrivnice | potrivnici | potrivnice | |||
definite | potrivnicului | potrivnicei | potrivnicilor | potrivnicelor |
potrivnic m (plural potrivnici)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | potrivnic | potrivnicul | potrivnici | potrivnicii | |
genitive-dative | potrivnic | potrivnicului | potrivnici | potrivnicilor | |
vocative | potrivnicule | potrivnicilor |