powabić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word powabić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word powabić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say powabić in singular and plural. Everything you need to know about the word powabić you have here. The definition of the word powabić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofpowabić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Etymology

From po- +‎ wabić. First attested in 1301–1350.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔvabit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔvabit͡ɕ/

Verb

powabić pf (imperfective powabiać)

  1. (attested in Lesser Poland) to encourage someone or something to come closer
    • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎, Miechów, page cv 37:
      O, kaco iesc ti to crole mile pouabil
      [O, kako jeść ty to krole mile powabił]
    • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎, Miechów, page cr 18:
      Uznaie (sc. człowiek), kegdy sgresil..., ktorimy grehi tuorcha suego na gnew pouabil
      [Uznaje (sc. człowiek), kiegdy zgrzeszył..., ktorymi grzechy tworca swego na gniew powabił]
  2. (attested in Masovia) to call, to summon
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 80:
      Acz szą nye wroczy (sc. kmieć) tako powabyony (vocatus), tedy pan oney wszy oszwyathczenym bądze mocz gego dzedziną przes gynszego oszadzycz
      [Acz się nie wroci (sc. kmieć) tako powabiony (vocatus), tedy pan onej wsi oświadczenim będzie moc jego dziedzinę przez jinszego osadzić]

Derived terms

nouns
nouns

Descendants

  • Polish: powabić

References

  • Bańkowski, Andrzej (2000) “powabić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “powabić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish powabić. By surface analysis, po- +‎ wabić.

Pronunciation

 
  • Rhymes: -abit͡ɕ
  • Syllabification: po‧wa‧bić

Verb

powabić pf

  1. (transitive, obsolete) to tempt many different people or things; to tempt one after the other
  2. (transitive, obsolete) to tempt for some time; to tempt for a bit
  3. (reflexive with się, obsolete) to be tempted

Conjugation

Conjugation of powabić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powabić
future tense 1st powabię powabimy
2nd powabisz powabicie
3rd powabi powabią
impersonal powabi się
past tense 1st powabiłem,
-(e)m powabił 		powabiłam,
-(e)m powabiła 		powabiłom,
-(e)m powabiło 		powabiliśmy,
-(e)śmy powabili 		powabiłyśmy,
-(e)śmy powabiły
2nd powabiłeś,
-(e)ś powabił 		powabiłaś,
-(e)ś powabiła 		powabiłoś,
-(e)ś powabiło 		powabiliście,
-(e)ście powabili 		powabiłyście,
-(e)ście powabiły
3rd powabił powabiła powabiło powabili powabiły
impersonal powabiono
conditional 1st powabiłbym,
bym powabił 		powabiłabym,
bym powabiła 		powabiłobym,
bym powabiło 		powabilibyśmy,
byśmy powabili 		powabiłybyśmy,
byśmy powabiły
2nd powabiłbyś,
byś powabił 		powabiłabyś,
byś powabiła 		powabiłobyś,
byś powabiło 		powabilibyście,
byście powabili 		powabiłybyście,
byście powabiły
3rd powabiłby,
by powabił 		powabiłaby,
by powabiła 		powabiłoby,
by powabiło 		powabiliby,
by powabili 		powabiłyby,
by powabiły
impersonal powabiono by
imperative 1st niech powabię powabmy
2nd powab powabcie
3rd niech powabi niech powabią
passive adjectival participle powabiony powabiona powabione powabieni powabione
anterior adverbial participle powabiwszy
verbal noun powabienie

Derived terms

adjectives
nouns
verbs
adverbs
nouns
verbs

Further reading

  • powabić in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powabić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powabić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  • Paweł Kupiszewski (13.02.2020) “POWABIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “powabić”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “powabić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powabić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 835
  • powabić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Wikious
Boobota
Sagapedia