powiadać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word powiadać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word powiadać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say powiadać in singular and plural. Everything you need to know about the word powiadać you have here. The definition of the word powiadać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofpowiadać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *povědati. By surface analysis, powiedzieć +‎ -ać. First attested in the first half of the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔvjadat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔvjadat͡ɕ/

Verb

powiadać impf

  1. (attested in Greater Poland, Lesser Poland, Masovia, Sieradz-Łęczyca) to say, to tell
    • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 65:
      Ya wam nye mogą wthore odpowyadacz, yakom pyrwey powyadal
      [Ja wam nie mogę wtore odpowiadać, jakom pirwej powiadał]
    • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie, Miechów, page dv 8:
      Pouada nam duoie u tih sloueh suøti Symeon
      [Powiada nam dwoje w tych słowiech święty Symeon]
    • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie, Krakow, page 2a:
      Gest on nam bil tako pouedal
      [Jest on nam był tako powiedał]
    • 1879 [1408], Jan Tadeusz Lubomirski, editor, Księga ziemi czerskiej 1404-1425. Liber terrae Cernensis, Masovia, page 14:
      Jaco mne Potr powadal, essz Staszek dal dwanaczcze cop sza czescz
      [Jako mnie Piotr powiadał, eż Staszek dał dwanaćcie kop za część]
    • 1415, Przecław Słota, O zachowaniu się przy stole, Łęczyca, Poznań, line 64:
      Mnodzy za to niczsz ne dbayø, ysz gym o czczy powedayø
      [Mnodzy za to nics nie dbają, iż jim o czci powiedają]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 69:
      Rozmayta czvda y znamyona sza po wschemv svyathv vydzyany..., a wschakosch tego za pewnoscz nye povyedaya (assevero)
      [Rozmaita cuda i znamiona są po wszemu światu widziany..., a wszakoż tego za pewność nie powiedaję (assevero)]
  2. to converse
    • 1885-2024 [c. 1450], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne, volume IV, page 573:
      (Sermones), quos confertis ad invicem gesz sobye powadacze (Luc 24, 17)
      [(Sermones), quos confertis ad invicem jeż sobie powiadacie (Luc 24, 17)]
  3. (reflexive with się, attested in Greater Poland) to mean;, to signify; to demonstrate
    • 1950 [c. 1425], Jan Janów, editor, Najstarsze szczątki ewangeliarza polskiego, Krakow, page 42:
      Et appropinquauerunt castello quo ibant, et ipse se finxit, powedal sø, longius ire
      [Et appropinquauerunt castello quo ibant, et ipse se finxit, powiedał się, longius ire]
adverb
nouns
verbs

Descendants

  • Polish: powiadać

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “powiadać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish powiadać. By surface analysis, powiedzieć +‎ -ać.

Pronunciation

 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: po‧wia‧dać

Verb

powiadać impf (indeterminate, frequentative, imperfective determinate mówić)

  1. (transitive, archaic) to inform, to say, to tell or
  2. (transitive, archaic, of books and documents) to tell (used to inform the reader that a specific text or group of texts contains content that is quoted later in a sentence)

Conjugation

Conjugation of powiadać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powiadać
present tense 1st powiadam powiadamy
2nd powiadasz powiadacie
3rd powiada powiadają
impersonal powiada się
past tense 1st powiadałem,
-(e)m powiadał
powiadałam,
-(e)m powiadała
powiadałom,
-(e)m powiadało
powiadaliśmy,
-(e)śmy powiadali
powiadałyśmy,
-(e)śmy powiadały
2nd powiadałeś,
-(e)ś powiadał
powiadałaś,
-(e)ś powiadała
powiadałoś,
-(e)ś powiadało
powiadaliście,
-(e)ście powiadali
powiadałyście,
-(e)ście powiadały
3rd powiadał powiadała powiadało powiadali powiadały
impersonal powiadano
future tense 1st będę powiadał,
będę powiadać
będę powiadała,
będę powiadać
będę powiadało,
będę powiadać
będziemy powiadali,
będziemy powiadać
będziemy powiadały,
będziemy powiadać
2nd będziesz powiadał,
będziesz powiadać
będziesz powiadała,
będziesz powiadać
będziesz powiadało,
będziesz powiadać
będziecie powiadali,
będziecie powiadać
będziecie powiadały,
będziecie powiadać
3rd będzie powiadał,
będzie powiadać
będzie powiadała,
będzie powiadać
będzie powiadało,
będzie powiadać
będą powiadali,
będą powiadać
będą powiadały,
będą powiadać
impersonal będzie powiadać się
conditional 1st powiadałbym,
bym powiadał
powiadałabym,
bym powiadała
powiadałobym,
bym powiadało
powiadalibyśmy,
byśmy powiadali
powiadałybyśmy,
byśmy powiadały
2nd powiadałbyś,
byś powiadał
powiadałabyś,
byś powiadała
powiadałobyś,
byś powiadało
powiadalibyście,
byście powiadali
powiadałybyście,
byście powiadały
3rd powiadałby,
by powiadał
powiadałaby,
by powiadała
powiadałoby,
by powiadało
powiadaliby,
by powiadali
powiadałyby,
by powiadały
impersonal powiadano by
imperative 1st niech powiadam powiadajmy
2nd powiadaj powiadajcie
3rd niech powiada niech powiadają
active adjectival participle powiadający powiadająca powiadające powiadający powiadające
passive adjectival participle powiadany powiadana powiadane powiadani powiadane
contemporary adverbial participle powiadając
verbal noun powiadanie

Derived terms

verbs

Further reading

  • powiadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powiadać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powiadać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powiadać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • POWIADAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.03.2020
  • POWIADAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.03.2020
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “powiadać”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “powiadać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powiadać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 841
  • powiadać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego