powiadać

Old Polish

Alternative forms

• powiedać

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *povědati. By surface analysis, powiedzieć +‎ -ać. First attested in the first half of the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔvjadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔvjadat͡ɕ/

Verb

powiadać impf

1. to say, to tell
   • 1858 [c. 1408], “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, page 65:

     Ya wam nye mogą wthore odpowyadacz, yakom pyrwey powyadal

     [Ja wam nie mogę wtore odpowiadać, jakom pirwej powiadał]

   • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎, page dv 8:

     Pouada nam duoie u tih sloueh suøti Symeon

     [Powiada nam dwoje w tych słowiech święty Symeon]

   • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie‎, page 2a:

     Gest on nam bil tako pouedal

     [Jest on nam był tako powiedał]

   • 1879 [1408], Jan Tadeusz Lubomirski, editor, Księga ziemi czerskiej 1404-1425. Liber terrae Cernensis‎, page 14:

     Jaco mne Potr powadal, essz Staszek dal dwanaczcze cop sza czescz

     [Jako mnie Piotr powiadał, eż Staszek dał dwanaćcie kop za część]

   • 1415, O zachowaniu się przy stole‎, line 64:

     Mnodzy za to niczsz ne dbayø, ysz gym o czczy powedayø

     [Mnodzy za to nics nie dbają, iż jim o czci powiedają]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 69:

     Rozmayta czvda y znamyona sza po wschemv svyathv vydzyany..., a wschakosch tego za pewnoscz nye povyedaya (assevero)

     [Rozmaita cuda i znamiona są po wszemu światu widziany..., a wszakoż tego za pewność nie powiedaję (assevero)]

2. to converse
   • 1885 [c. 1450], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎, volume IV, page 573:

     (Sermones), quos confertis ad invicem gesz sobye powadacze (Luc 24, 17)

     [(Sermones), quos confertis ad invicem jeż sobie powiadacie (Luc 24, 17)]

3. (reflexive with się) to mean;, to signify; to demonstrate
   • 1950 [c. 1425], Jan Janów, editor, Najstarsze szczątki ewangeliarza polskiego, page 42:

     Et appropinquauerunt castello quo ibant, et ipse se finxit, powedal sø, longius ire

     [Et appropinquauerunt castello quo ibant, et ipse se finxit, powiedał się, longius ire]

Related terms

Descendants

• Polish: powiadać

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “powiadać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• powiedać (obsolete)

Etymology

Inherited from Old Polish powiadać. By surface analysis, powiedzieć +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈvja.dat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈvja.dat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adat͡ɕ
• Syllabification: po‧wia‧dać

Verb

powiadać impf (indeterminate, frequentative, imperfective determinate mówić)

1. (transitive, archaic) to inform, to say, to tell or
2. (transitive, archaic, of books and documents) to tell (used to inform the reader that a specific text or group of texts contains content that is quoted later in a sentence)

Conjugation

Derived terms

References

Further reading

• powiadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powiadać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powiadać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powiadać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “POWIADAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.03.2020
• “POWIADAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.03.2020
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “powiadać”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “powiadać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powiadać”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 4, Warsaw, page 841
• powiadać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego