From directly unattested Middle Polish *powinować + -owaty, from po- + Old Polish winować, from Proto-Slavic *vinovati.
powinowaty (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | powinowaty | powinowata | powinowate | powinowaci | powinowate | |
genitive | powinowatego | powinowatej | powinowatego | powinowatych | ||
dative | powinowatemu | powinowatej | powinowatemu | powinowatym | ||
accusative | powinowatego | powinowaty | powinowatą | powinowate | powinowatych | powinowate |
instrumental | powinowatym | powinowatą | powinowatym | powinowatymi | ||
locative | powinowatym | powinowatej | powinowatym | powinowatych |
powinowaty m pers (female equivalent powinowata)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | powinowaty | powinowaci |
genitive | powinowatego | powinowatych |
dative | powinowatemu | powinowatym |
accusative | powinowatego | powinowatych |
instrumental | powinowatym | powinowatymi |
locative | powinowatym | powinowatych |
vocative | powinowaty | powinowaci |