pränta (present präntar, preterite präntade, supine präntat, imperative pränta)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | pränta | präntas | ||
supine | präntat | präntats | ||
imperative | pränta | — | ||
imper. plural1 | pränten | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | präntar | präntade | präntas | präntades |
ind. plural1 | pränta | präntade | präntas | präntades |
subjunctive2 | pränte | präntade | präntes | präntades |
present participle | präntande | |||
past participle | präntad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.