From Old Norse prófa, from Proto-Germanic *prōbōną, from Latin probō.
prófa (weak verb, third-person singular past indicative prófaði, supine prófað)
| infinitive (nafnháttur) |
að prófa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
prófað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
prófandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég prófa | við prófum | present (nútíð) |
ég prófi | við prófum |
| þú prófar | þið prófið | þú prófir | þið prófið | ||
| hann, hún, það prófar | þeir, þær, þau prófa | hann, hún, það prófi | þeir, þær, þau prófi | ||
| past (þátíð) |
ég prófaði | við prófuðum | past (þátíð) |
ég prófaði | við prófuðum |
| þú prófaðir | þið prófuðuð | þú prófaðir | þið prófuðuð | ||
| hann, hún, það prófaði | þeir, þær, þau prófuðu | hann, hún, það prófaði | þeir, þær, þau prófuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
prófa (þú) | prófið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| prófaðu | prófiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að prófast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
prófast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
prófandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég prófast | við prófumst | present (nútíð) |
ég prófist | við prófumst |
| þú prófast | þið prófist | þú prófist | þið prófist | ||
| hann, hún, það prófast | þeir, þær, þau prófast | hann, hún, það prófist | þeir, þær, þau prófist | ||
| past (þátíð) |
ég prófaðist | við prófuðumst | past (þátíð) |
ég prófaðist | við prófuðumst |
| þú prófaðist | þið prófuðust | þú prófaðist | þið prófuðust | ||
| hann, hún, það prófaðist | þeir, þær, þau prófuðust | hann, hún, það prófaðist | þeir, þær, þau prófuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
prófast (þú) | prófist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| prófastu | prófisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
prófaður | prófuð | prófað | prófaðir | prófaðar | prófuð | |
| accusative (þolfall) |
prófaðan | prófaða | prófað | prófaða | prófaðar | prófuð | |
| dative (þágufall) |
prófuðum | prófaðri | prófuðu | prófuðum | prófuðum | prófuðum | |
| genitive (eignarfall) |
prófaðs | prófaðrar | prófaðs | prófaðra | prófaðra | prófaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
prófaði | prófaða | prófaða | prófuðu | prófuðu | prófuðu | |
| accusative (þolfall) |
prófaða | prófuðu | prófaða | prófuðu | prófuðu | prófuðu | |
| dative (þágufall) |
prófaða | prófuðu | prófaða | prófuðu | prófuðu | prófuðu | |
| genitive (eignarfall) |
prófaða | prófuðu | prófaða | prófuðu | prófuðu | prófuðu | |