prútta (weak verb, third-person singular past indicative prúttaði, supine prúttað)
| infinitive (nafnháttur) |
að prútta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
prúttað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
prúttandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég prútta | við prúttum | present (nútíð) |
ég prútti | við prúttum |
| þú prúttar | þið prúttið | þú prúttir | þið prúttið | ||
| hann, hún, það prúttar | þeir, þær, þau prútta | hann, hún, það prútti | þeir, þær, þau prútti | ||
| past (þátíð) |
ég prúttaði | við prúttuðum | past (þátíð) |
ég prúttaði | við prúttuðum |
| þú prúttaðir | þið prúttuðuð | þú prúttaðir | þið prúttuðuð | ||
| hann, hún, það prúttaði | þeir, þær, þau prúttuðu | hann, hún, það prúttaði | þeir, þær, þau prúttuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
prútta (þú) | prúttið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| prúttaðu | prúttiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||