Perfect passive participle of praebeō
praebitus (feminine praebita, neuter praebitum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praebitus | praebita | praebitum | praebitī | praebitae | praebita | |
genitive | praebitī | praebitae | praebitī | praebitōrum | praebitārum | praebitōrum | |
dative | praebitō | praebitae | praebitō | praebitīs | |||
accusative | praebitum | praebitam | praebitum | praebitōs | praebitās | praebita | |
ablative | praebitō | praebitā | praebitō | praebitīs | |||
vocative | praebite | praebita | praebitum | praebitī | praebitae | praebita |