Perfect passive participle of praecantō
praecantātus (feminine praecantāta, neuter praecantātum); first/second-declension participle
{{rfdef}}
.First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praecantātus | praecantāta | praecantātum | praecantātī | praecantātae | praecantāta | |
genitive | praecantātī | praecantātae | praecantātī | praecantātōrum | praecantātārum | praecantātōrum | |
dative | praecantātō | praecantātae | praecantātō | praecantātīs | |||
accusative | praecantātum | praecantātam | praecantātum | praecantātōs | praecantātās | praecantāta | |
ablative | praecantātō | praecantātā | praecantātō | praecantātīs | |||
vocative | praecantāte | praecantāta | praecantātum | praecantātī | praecantātae | praecantāta |