Perfect passive participle of praecipiō.
praeceptus (feminine praecepta, neuter praeceptum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praeceptus | praecepta | praeceptum | praeceptī | praeceptae | praecepta | |
genitive | praeceptī | praeceptae | praeceptī | praeceptōrum | praeceptārum | praeceptōrum | |
dative | praeceptō | praeceptae | praeceptō | praeceptīs | |||
accusative | praeceptum | praeceptam | praeceptum | praeceptōs | praeceptās | praecepta | |
ablative | praeceptō | praeceptā | praeceptō | praeceptīs | |||
vocative | praecepte | praecepta | praeceptum | praeceptī | praeceptae | praecepta |