Perfect passive participle of praecingō.
praecīnctus (feminine praecīncta, neuter praecīnctum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praecīnctus | praecīncta | praecīnctum | praecīnctī | praecīnctae | praecīncta | |
genitive | praecīnctī | praecīnctae | praecīnctī | praecīnctōrum | praecīnctārum | praecīnctōrum | |
dative | praecīnctō | praecīnctae | praecīnctō | praecīnctīs | |||
accusative | praecīnctum | praecīnctam | praecīnctum | praecīnctōs | praecīnctās | praecīncta | |
ablative | praecīnctō | praecīnctā | praecīnctō | praecīnctīs | |||
vocative | praecīncte | praecīncta | praecīnctum | praecīnctī | praecīnctae | praecīncta |