praeclārior (neuter praeclārius); third declension
Third-declension comparative adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | praeclārior | praeclārius | praeclāriōrēs | praeclāriōra | |
genitive | praeclāriōris | praeclāriōrum | |||
dative | praeclāriōrī | praeclāriōribus | |||
accusative | praeclāriōrem | praeclārius | praeclāriōrēs praeclāriōrīs |
praeclāriōra | |
ablative | praeclāriōre praeclāriōrī |
praeclāriōribus | |||
vocative | praeclārior | praeclārius | praeclāriōrēs | praeclāriōra |