Present participle of praedor.
praedāns (genitive praedantis); third-declension one-termination participle
Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | praedāns | praedantēs | praedantia | ||
genitive | praedantis | praedantium | |||
dative | praedantī | praedantibus | |||
accusative | praedantem | praedāns | praedantēs praedantīs |
praedantia | |
ablative | praedante praedantī1 |
praedantibus | |||
vocative | praedāns | praedantēs | praedantia |
1When used purely as an adjective.