From praedicātor (“proclaim, announce”) + -ius.
praedicātōrius (feminine praedicātōria, neuter praedicātōrium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praedicātōrius | praedicātōria | praedicātōrium | praedicātōriī | praedicātōriae | praedicātōria | |
Genitive | praedicātōriī | praedicātōriae | praedicātōriī | praedicātōriōrum | praedicātōriārum | praedicātōriōrum | |
Dative | praedicātōriō | praedicātōriō | praedicātōriīs | ||||
Accusative | praedicātōrium | praedicātōriam | praedicātōrium | praedicātōriōs | praedicātōriās | praedicātōria | |
Ablative | praedicātōriō | praedicātōriā | praedicātōriō | praedicātōriīs | |||
Vocative | praedicātōrie | praedicātōria | praedicātōrium | praedicātōriī | praedicātōriae | praedicātōria |