prae- + dīlēctus, perfect passive participle of dīligō (“I esteem, love”).
praedīlēctus (feminine praedīlēcta, neuter praedīlēctum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praedīlēctus | praedīlēcta | praedīlēctum | praedīlēctī | praedīlēctae | praedīlēcta | |
genitive | praedīlēctī | praedīlēctae | praedīlēctī | praedīlēctōrum | praedīlēctārum | praedīlēctōrum | |
dative | praedīlēctō | praedīlēctae | praedīlēctō | praedīlēctīs | |||
accusative | praedīlēctum | praedīlēctam | praedīlēctum | praedīlēctōs | praedīlēctās | praedīlēcta | |
ablative | praedīlēctō | praedīlēctā | praedīlēctō | praedīlēctīs | |||
vocative | praedīlēcte | praedīlēcta | praedīlēctum | praedīlēctī | praedīlēctae | praedīlēcta |
From praedilectio: