From prae- + dispositus.
praedispositus (feminine praedisposita, neuter praedispositum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praedispositus | praedisposita | praedispositum | praedispositī | praedispositae | praedisposita | |
genitive | praedispositī | praedispositae | praedispositī | praedispositōrum | praedispositārum | praedispositōrum | |
dative | praedispositō | praedispositae | praedispositō | praedispositīs | |||
accusative | praedispositum | praedispositam | praedispositum | praedispositōs | praedispositās | praedisposita | |
ablative | praedispositō | praedispositā | praedispositō | praedispositīs | |||
vocative | praedisposite | praedisposita | praedispositum | praedispositī | praedispositae | praedisposita |