Perfect passive participle of praemoneō.
praemonitus (feminine praemonita, neuter praemonitum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praemonitus | praemonita | praemonitum | praemonitī | praemonitae | praemonita | |
Genitive | praemonitī | praemonitae | praemonitī | praemonitōrum | praemonitārum | praemonitōrum | |
Dative | praemonitō | praemonitō | praemonitīs | ||||
Accusative | praemonitum | praemonitam | praemonitum | praemonitōs | praemonitās | praemonita | |
Ablative | praemonitō | praemonitā | praemonitō | praemonitīs | |||
Vocative | praemonite | praemonita | praemonitum | praemonitī | praemonitae | praemonita |