praeproperus (feminine praepropera, neuter praeproperum, adverb praeproperē); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praeproperus | praepropera | praeproperum | praeproperī | praeproperae | praepropera | |
genitive | praeproperī | praeproperae | praeproperī | praeproperōrum | praeproperārum | praeproperōrum | |
dative | praeproperō | praeproperae | praeproperō | praeproperīs | |||
accusative | praeproperum | praeproperam | praeproperum | praeproperōs | praeproperās | praepropera | |
ablative | praeproperō | praeproperā | praeproperō | praeproperīs | |||
vocative | praepropere | praepropera | praeproperum | praeproperī | praeproperae | praepropera |