Present participle of praesentō
praesentāns (genitive praesentantis); third-declension one-termination participle
Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | praesentāns | praesentantēs | praesentantia | ||
genitive | praesentantis | praesentantium | |||
dative | praesentantī | praesentantibus | |||
accusative | praesentantem | praesentāns | praesentantēs praesentantīs |
praesentantia | |
ablative | praesentante praesentantī1 |
praesentantibus | |||
vocative | praesentāns | praesentantēs | praesentantia |
1When used purely as an adjective.