Perfect passive participle of praestituō.
praestitūtus (feminine praestitūta, neuter praestitūtum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | praestitūtus | praestitūta | praestitūtum | praestitūtī | praestitūtae | praestitūta | |
genitive | praestitūtī | praestitūtae | praestitūtī | praestitūtōrum | praestitūtārum | praestitūtōrum | |
dative | praestitūtō | praestitūtae | praestitūtō | praestitūtīs | |||
accusative | praestitūtum | praestitūtam | praestitūtum | praestitūtōs | praestitūtās | praestitūta | |
ablative | praestitūtō | praestitūtā | praestitūtō | praestitūtīs | |||
vocative | praestitūte | praestitūta | praestitūtum | praestitūtī | praestitūtae | praestitūta |