Present participle of praetentō
praetentāns (genitive praetentantis); third-declension one-termination participle
{{rfdef}}
.Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | praetentāns | praetentantēs | praetentantia | ||
genitive | praetentantis | praetentantium | |||
dative | praetentantī | praetentantibus | |||
accusative | praetentantem | praetentāns | praetentantēs praetentantīs |
praetentantia | |
ablative | praetentante praetentantī1 |
praetentantibus | |||
vocative | praetentāns | praetentantēs | praetentantia |
1When used purely as an adjective.