From prānsor (“lunch-guest”) + -ius.
prānsōrius (feminine prānsōria, neuter prānsōrium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | prānsōrius | prānsōria | prānsōrium | prānsōriī | prānsōriae | prānsōria | |
genitive | prānsōriī | prānsōriae | prānsōriī | prānsōriōrum | prānsōriārum | prānsōriōrum | |
dative | prānsōriō | prānsōriae | prānsōriō | prānsōriīs | |||
accusative | prānsōrium | prānsōriam | prānsōrium | prānsōriōs | prānsōriās | prānsōria | |
ablative | prānsōriō | prānsōriā | prānsōriō | prānsōriīs | |||
vocative | prānsōrie | prānsōria | prānsōrium | prānsōriī | prānsōriae | prānsōria |