From prawy + -o- + ręka + -i.
praworęki (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | praworęki | praworęka | praworękie | praworęcy | praworękie | |
genitive | praworękiego | praworękiej | praworękiego | praworękich | ||
dative | praworękiemu | praworękiej | praworękiemu | praworękim | ||
accusative | praworękiego | praworęki | praworęką | praworękie | praworękich | praworękie |
instrumental | praworękim | praworęką | praworękim | praworękimi | ||
locative | praworękim | praworękiej | praworękim | praworękich |
praworęki m pers (female equivalent praworęka)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | praworęki | praworęcy |
genitive | praworękiego | praworękich |
dative | praworękiemu | praworękim |
accusative | praworękiego | praworękich |
instrumental | praworękim | praworękimi |
locative | praworękim | praworękich |
vocative | praworęki | praworęcy |