Borrowed from Russian правосла́вный (pravoslávnyj), from Old Church Slavonic православьнъ (pravoslavĭnŭ), in turn a calque of Ancient Greek ὀρθοδοξία (orthodoxía, “correctness in beliefs”). By surface analysis, prawy + -o- + sławić + -ny.
prawosławny (not comparable, no derived adverb)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | prawosławny | prawosławna | prawosławne | prawosławni | prawosławne | |
| genitive | prawosławnego | prawosławnej | prawosławnego | prawosławnych | ||
| dative | prawosławnemu | prawosławnej | prawosławnemu | prawosławnym | ||
| accusative | prawosławnego | prawosławny | prawosławną | prawosławne | prawosławnych | prawosławne |
| instrumental | prawosławnym | prawosławną | prawosławnym | prawosławnymi | ||
| locative | prawosławnym | prawosławnej | prawosławnym | prawosławnych | ||