Attested since the 16th century. From Danish prente, from Middle Low German prenten, from Old French preindre.
prenta
| infinitive (nafnháttur) |
að prenta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
prentað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
prentandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég prenta | við prentum | present (nútíð) |
ég prenti | við prentum |
| þú prentar | þið prentið | þú prentir | þið prentið | ||
| hann, hún, það prentar | þeir, þær, þau prenta | hann, hún, það prenti | þeir, þær, þau prenti | ||
| past (þátíð) |
ég prentaði | við prentuðum | past (þátíð) |
ég prentaði | við prentuðum |
| þú prentaðir | þið prentuðuð | þú prentaðir | þið prentuðuð | ||
| hann, hún, það prentaði | þeir, þær, þau prentuðu | hann, hún, það prentaði | þeir, þær, þau prentuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
prenta (þú) | prentið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| prentaðu | prentiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að prentast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
prentast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
prentandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég prentast | við prentumst | present (nútíð) |
ég prentist | við prentumst |
| þú prentast | þið prentist | þú prentist | þið prentist | ||
| hann, hún, það prentast | þeir, þær, þau prentast | hann, hún, það prentist | þeir, þær, þau prentist | ||
| past (þátíð) |
ég prentaðist | við prentuðumst | past (þátíð) |
ég prentaðist | við prentuðumst |
| þú prentaðist | þið prentuðust | þú prentaðist | þið prentuðust | ||
| hann, hún, það prentaðist | þeir, þær, þau prentuðust | hann, hún, það prentaðist | þeir, þær, þau prentuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
prentast (þú) | prentist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| prentastu | prentisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
prentaður | prentuð | prentað | prentaðir | prentaðar | prentuð | |
| accusative (þolfall) |
prentaðan | prentaða | prentað | prentaða | prentaðar | prentuð | |
| dative (þágufall) |
prentuðum | prentaðri | prentuðu | prentuðum | prentuðum | prentuðum | |
| genitive (eignarfall) |
prentaðs | prentaðrar | prentaðs | prentaðra | prentaðra | prentaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
prentaði | prentaða | prentaða | prentuðu | prentuðu | prentuðu | |
| accusative (þolfall) |
prentaða | prentuðu | prentaða | prentuðu | prentuðu | prentuðu | |
| dative (þágufall) |
prentaða | prentuðu | prentaða | prentuðu | prentuðu | prentuðu | |
| genitive (eignarfall) |
prentaða | prentuðu | prentaða | prentuðu | prentuðu | prentuðu | |
prenta