From prijs (“prize, booty”) + geven (“to give”). Compare German preisgeben.
prijsgeven
Conjugation of prijsgeven (strong class 5, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | prijsgeven | |||
past singular | gaf prijs | |||
past participle | prijsgegeven | |||
infinitive | prijsgeven | |||
gerund | prijsgeven n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | geef prijs | gaf prijs | prijsgeef | prijsgaf |
2nd person sing. (jij) | geeft prijs, geef prijs2 | gaf prijs | prijsgeeft | prijsgaf |
2nd person sing. (u) | geeft prijs | gaf prijs | prijsgeeft | prijsgaf |
2nd person sing. (gij) | geeft prijs | gaaft prijs | prijsgeeft | prijsgaaft |
3rd person singular | geeft prijs | gaf prijs | prijsgeeft | prijsgaf |
plural | geven prijs | gaven prijs | prijsgeven | prijsgaven |
subjunctive sing.1 | geve prijs | gave prijs | prijsgeve | prijsgave |
subjunctive plur.1 | geven prijs | gaven prijs | prijsgeven | prijsgaven |
imperative sing. | geef prijs | |||
imperative plur.1 | geeft prijs | |||
participles | prijsgevend | prijsgegeven | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |