Borrowed from Ukrainian проводи́р (provodýr), from проводи́ти (provodýty).
prowodyr m pers (female equivalent prowodyrka)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | prowodyr | prowodyrzy/prowodyry (deprecative) |
genitive | prowodyra | prowodyrów |
dative | prowodyrowi | prowodyrom |
accusative | prowodyra | prowodyrów |
instrumental | prowodyrem | prowodyrami |
locative | prowodyrze | prowodyrach |
vocative | prowodyrze | prowodyrzy |
prowodyr m animal
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | prowodyr | prowodyry |
genitive | prowodyra | prowodyrów |
dative | prowodyrowi | prowodyrom |
accusative | prowodyra | prowodyry |
instrumental | prowodyrem | prowodyrami |
locative | prowodyrze | prowodyrach |
vocative | prowodyrze | prowodyry |