prut

Hello, you have come here looking for the meaning of the word prut. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word prut, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say prut in singular and plural. Everything you need to know about the word prut you have here. The definition of the word prut will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofprut, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: прут

Czech

Czech Wikipedia has an article on:
Wikipedia cs

Etymology

Inherited from Old Czech prut, from Proto-Slavic *prǫtъ.

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio:(file)

Noun

prut m inan

  1. rod

Declension

Further reading

  • prut”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • prut”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • prut”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Danish

Pronunciation

Etymology 1

An onomatopoeia. Compare French prout.

Noun

prut c (singular definite prutten, plural indefinite prutter)

  1. fart (an emission of flatulent gases)
Inflection
Synonyms

Etymology 2

See prutte (to fart).

Verb

prut

  1. imperative of prutte

Dutch

Etymology

Onomatopoeic, presumably a metonym from the sound made by a substance or something falling into it. First attested in early modern Dutch. The same in regional German Prütt.

Pronunciation

Interjection

prut

  1. Sound of a thick, almost-solid substance.
  2. (Netherlands) cheers
    • 2016 April 30, Wouter van Noort, “‘Ik heb twee banen, het enige wat ik doe is werken’”, in NRC Handelsblad:
      Ondanks zijn 27 jaar in de Verenigde Staten, hoor je nog steeds een licht Rotterdams accent bij Maarten Sierhuis. Als hij met een biertje op het zonnige terras naast zijn kantoor middenin San Francisco proost, zegt hij „Prut!”
      (please add an English translation of this quotation)

Noun

prut f (uncountable, diminutive prutje n)

  1. any substance with a thick, gooey or almost-solid consistency, such as:
    1. gunk, mud
      • 2015 December 11, J. Visscher, “Gemakzucht kan marinier duur komen te staan”, in Reformatorisch Dagblad:
        Het is afzien in de Veluwse prut. Kilometers lang. Een uitgeputte marinier stoot dierlijke klanken uit. Langs een modderpad drukt een marinier zich vloekend een keer of tien op. Een instructeur kijkt toe.
        (please add an English translation of this quotation)
    2. slush (of snow)
      • 1976, Jan Cremer, Sneeuw:
        Maagdelijk ijskristal werd grauwe prut.
        Virgin ice crystals turned into drab slush.
    3. mash, stew, porridge
    4. grounds (in coffee) or any other thick residue
      • 2015 September 3, Mickey Steijaert, “Koffieprut blijkt prima filter voor broeikasgas”, in de Volkskrant:
        Gebruikt koffiedik heeft van nature een uitzonderlijk hoog absorptievermogen. Voor hun methaanvangnet hoefden de onderzoekers de prut slechts te mixen met een sodaoplossing en sterk te verhitten.
        (please add an English translation of this quotation)

Derived terms

Norwegian Bokmål

Verb

prut

  1. imperative of prute

Old English

Adjective

prūt

  1. Alternative form of prūd

Old French

Noun

prut oblique singularm (nominative singular pruz)

  1. (early Old French) Alternative form of pro

Old High German

Noun

prut

  1. Alternative form of brūt

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *prǫtъ.

Pronunciation

Noun

prȗt m (Cyrillic spelling пру̑т)

  1. rod, stick, staff

Declension

Tok Pisin

Etymology

From English fruit.

Noun

prut

  1. fruit

Synonyms

Upper Sorbian

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *prǫ̑tъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpʀut/
  • Rhymes: -ut
  • Hyphenation: prut
  • Syllabification: prut

Noun

prut m inan (related adjective prutowy or prutaty or prutojty)

  1. rod

Declension

References

  • prut” in Soblex