Derived from Old French prover, from Latin probare (“test, approve, demonstrate”), from probus (“good”).
pruvi (present pruvas, past pruvis, future pruvos, conditional pruvus, volitive pruvu)
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | singular | plural | ||
tense | pruvas | pruvis | pruvos | ||||
active participle | pruvanta | pruvantaj | pruvinta | pruvintaj | pruvonta | pruvontaj | |
acc. | pruvantan | pruvantajn | pruvintan | pruvintajn | pruvontan | pruvontajn | |
passive participle | pruvata | pruvataj | pruvita | pruvitaj | pruvota | pruvotaj | |
acc. | pruvatan | pruvatajn | pruvitan | pruvitajn | pruvotan | pruvotajn | |
nominal active participle | pruvanto | pruvantoj | pruvinto | pruvintoj | pruvonto | pruvontoj | |
acc. | pruvanton | pruvantojn | pruvinton | pruvintojn | pruvonton | pruvontojn | |
nominal passive participle | pruvato | pruvatoj | pruvito | pruvitoj | pruvoto | pruvotoj | |
acc. | pruvaton | pruvatojn | pruviton | pruvitojn | pruvoton | pruvotojn | |
adverbial active participle | pruvante | pruvinte | pruvonte | ||||
adverbial passive participle | pruvate | pruvite | pruvote |
infinitive | pruvi | imperative | pruvu | conditional | pruvus |
---|