przebadać

From prze- +‎ badać. First attested in 1436.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛbadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛbadat͡ɕ/

przebadać pf

1. (transitive, hapax) to consider; to examine; to investigate; to scrutinize
   • 1874-1891 [1436], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXIII, page 276:

     Tu... ibi stabilitus confidas prius rimata diligentia, przebadana pilnoscz, uideas

     [Tu... ibi stabilitus confidas prius rimata diligentia, przebadana pilność, uideas]

• Polish: przebadać (“to examine”)

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przebadać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish przebadać. By surface analysis, prze- +‎ badać. Compare Kashubian przebadac.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adat͡ɕ
• Syllabification: prze‧ba‧dać

przebadać pf (imperfective (obsolete) przebadywać)

1. (transitive) to examine one after the other (to look into many people, places, affairs, or or things in a row)
2. (transitive) to examine thoroughly (to look into someone or something paying very close attention)
3. (transitive, obsolete) to preexamine (to examine a future thing)
4. (transitive, obsolete) to predict by examining
5. (transitive, obsolete) to reexamine (to examine again)
6. (transitive, Middle Polish) to find; to seek
7. (reflexive with się) to be examined (to subtmit oneself to medical examination)

   Synonym: zbadać się

8. (reflexive with się, Middle Polish) to find out (to gain information of)

   Synonym: (dowiedzeć się) dowiedzieć

From przebóść +‎ -ać.^[1] First attested in 1550.^[2] Compare Slovincian przêbadac.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adat͡ɕ
• Syllabification: prze‧ba‧dać

przebadać impf (perfective przebóść)

1. (transitive, obsolete) to pierce by goring (to stab, pierce throgh with one's horns)
   1. (transitive, Middle Polish) to incite by piercing, to encourage by goring
2. (reflexive with się, obsolete) to pierce oneself
3. (reflexive with się, obsolete) to pierce each other

• przebodać (obsolete)

• przebadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przebadać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przebadać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przebadać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przebadać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przebadać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przebadać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przebadać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• przebadać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego