przemawiać

From prze- +‎ mawiać. First attested in the 16th cenetury.Cite error: Invalid <ref> tag; refs with no name must have content^[1]

• IPA^(key): /pʂɛˈma.vjat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avjat͡ɕ
• Syllabification: prze‧ma‧wiać

przemawiać impf (perfective przemówić)

1. (intransitive) to speak (to deliver a message to a group; to deliver a speech)
2. (intransitive) to speak up (to gain the ability speak)
3. (intransitive) to speak up (to begin speaking)

   Synonym: odzywać się

4. (intransitive, literary) to put in a good word

   Synonym: wstawiać się

5. (intransitive) to speak to (to speak to someone in a particular manner)
6. (intransitive) to speak through (to appear in someone's behavior)
7. (transitive) to talk over to talk around
8. (intransitive) to speak for, to speak against (to attest to something's benefit or detriment) ,
9. (reflexive with się, archaic) to argue, to fight

• przemawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przemawiać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przemawiać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przemawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przemawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 131
• przemawiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego