przepowiadać

Old Polish

Alternative forms

• przepowiedać

Etymology

From prze- +‎ powiadać. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛpɔvjadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛpɔvjadat͡ɕ/

Verb

przepowiadać impf (perfective przepowiedzieć)

1. to say, to inform
   • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie‎, page 11b:

     Prestocz szø gest svøthy Gan s dostognich ludzy byl narodzyl tegodla, isbicz on prafdø przepouedal byl

     [Przeztoć się jest święty Jan z dostojnych ludzi był narodził tegodla, iżbyć on prawdę przepowiedał był]

2. to predict, to foresee
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 70, 18:

     Asz nine (usque nunc) przepowadacz bødø dzywi twoie

     [Aż ninie (czy nynie, usque nunc) przepowiadać będę dziwy twoje]

   • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie‎, page 5a:

     O boszemcy vmøczenv gestcy ona (sc. Sybilla) przedthim to vele lath byla przepouedala

     [O bożemci umęczeniu jestci ona (sc. Sybilla) przedtym to wiele lat była przepowiedała']

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 650:

     O yego mącze rozmayte prorocztwa przepovyedana

     [O jego męce rozmaite proroctwa przepowiedana]

3. (reflexive with się, law) to appear in court to conduct a case
   • 1868 [1487], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎, volume XIX, page 250:

     Domine iudex, attempto terminum al. przepowyedam ssye super... Iohannem

     [Domine iudex, attempto terminum al. przepowiedam sie super... Iohannem]

Derived terms

Related terms

Descendants

• Polish: przepowiadać

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “przepowiadać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przepowiadać, przepowiedać, przepowiedać się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• przepowiedać (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish przepowiadać. By surface analysis, prze- +‎ powiadać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.pɔˈvja.dat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pʂɛ.pɔˈvja.dat͡ɕ/, /pr̝ɛ.pɔˈvja.dat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adat͡ɕ
• Syllabification: prze‧po‧wia‧dać

Verb

przepowiadać impf (perfective przepowiedzieć)

1. (transitive) to foretell, to prophesy (to predict the future)
2. (transitive, colloquial) to resay, to retell, to repeat (to say multiple times either out loud or in one's head in order to better remember something)
3. (transitive, Middle Polish) to give someone text to repeat

Verb

przepowiadać impf

1. (transitive, religion) to preach the beliefs and rules of a given religion

Conjugation

Derived terms

Related terms

References

Further reading

• przepowiadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przepowiadać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przepowiedać, przepowiadać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przepowiadać”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przepowiadać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowiadać”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 5, Warsaw, page 169
• przepowiadać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego