przyprzeć

Polish

From przy- +‎ przeć.

przyprzeć pf (imperfective przypierać)

(transitive) to press or push against something (physically)
(transitive) to corner (to press against and limit mobility of)
(transitive, impersonal, colloquial) to have to suddenly use the restroom (to press against and limit mobility of)
Nagle przyparło mnie. ― I suddenly had to go.
(reflexive with się) to press or push oneself against something

Conjugation of przyprzeć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyprzeć
future tense	1^st	przyprę			przyprzemy
	2^nd	przyprzesz			przyprzecie
	3^rd	przyprze			przyprą
	impersonal	przyprze się
past tense	1^st	przyparłem, -(e)m przyparł	przyparłam, -(e)m przyparła	przyparłom, -(e)m przyparło	przyparliśmy, -(e)śmy przyparli	przyparłyśmy, -(e)śmy przyparły
	2^nd	przyparłeś, -(e)ś przyparł	przyparłaś, -(e)ś przyparła	przyparłoś, -(e)ś przyparło	przyparliście, -(e)ście przyparli	przyparłyście, -(e)ście przyparły
	3^rd	przyparł	przyparła	przyparło	przyparli	przyparły
	impersonal	przyparto
conditional	1^st	przyparłbym, bym przyparł	przyparłabym, bym przyparła	przyparłobym, bym przyparło	przyparlibyśmy, byśmy przyparli	przyparłybyśmy, byśmy przyparły
	2^nd	przyparłbyś, byś przyparł	przyparłabyś, byś przyparła	przyparłobyś, byś przyparło	przyparlibyście, byście przyparli	przyparłybyście, byście przyparły
	3^rd	przyparłby, by przyparł	przyparłaby, by przyparła	przyparłoby, by przyparło	przyparliby, by przyparli	przyparłyby, by przyparły
	impersonal	przyparto by
imperative	1^st	niech przyprę			przyprzyjmy
	2^nd	przyprzyj			przyprzyjcie
	3^rd	niech przyprze			niech przyprą
passive adjectival participle		przyparty	przyparta	przyparte	przyparci	przyparte
anterior adverbial participle		przyparłszy
verbal noun		przyparcie

verbs