przypuścić

From przy- +‎ puścić.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: przy‧puś‧cić

przypuścić pf (imperfective przypuszczać)

2. (intransitive) to suppose, to surmise (to assume based on certain clues or evidence)
3. (transitive) to let somebody come close to someone or something
4. (transitive) to admit (to reveal something in secret)
5. (transitive, obsolete, rare) to add onto, to give extra (to give something additional)

   Synonyms: dodać, dołożyć

6. (transitive, obsolete) to admit (to allow someone to take part in something, to let in; to accept; to grant)
   • 1771, Adam Kazimierz Czartoryski, Panna na wydaniu : komedya we dwoch aktach‎, page 106:

     Do wszystkich domowych tajemnie nie jestem przypuszczona.

     I am not secretly admitted to all household secrets.

   • 1890, Adolf Dygasiński, Pan Jędrzej Piszczalski: opowieść z niedawnéj przeszłości‎^, , volume 2, page 34:

     Nazwiska mu swojego używać nie pozwolę […] ale do herbu przypuszczę.

     I won't let him use my surname , but I will grant him his coat of arms.

   • 1896, Sewer (Ignacy Maciejowski), Zyzma: powieść współczesna‎, page 16:

     Przypuszczę cię do spółki, ale musisz i ty dać pieniędzy.

     I'll admit you to the company, but you also have to give money.

7. (transitive, obsolete) to allow, to let, to permit

   Synonyms: dozwalać, dopuszczać, zezwalać

8. (transitive, obsolete) to drive a herd closer to someone or something

   Synonyms: przygnać, przypędzić

9. (reflexive with się, obsolete) to begin chasing someone or something
10. (reflexive with się, obsolete) to get to work; to buckle down; to contribute
11. (transitive, Far Masovian, of a cow) to give milk

• przypuścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przypuścić in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “přypuścić”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 119