przyssać

Polish

From przy- +‎ ssać.

przyssać pf (imperfective przysysać)

(transitive or reflexive with się) to stick using suction
(reflexive with się, figurative) to tag along, to cling on, to hang around (to impose one's company or presence)

Conjugation of przyssać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyssać
future tense	1^st	przyssę			przyssiemy
	2^nd	przyssiesz			przyssiecie
	3^rd	przyssie			przyssą
	impersonal	przyssie się
past tense	1^st	przyssałem, -(e)m przyssał	przyssałam, -(e)m przyssała	przyssałom, -(e)m przyssało	przyssaliśmy, -(e)śmy przyssali	przyssałyśmy, -(e)śmy przyssały
	2^nd	przyssałeś, -(e)ś przyssał	przyssałaś, -(e)ś przyssała	przyssałoś, -(e)ś przyssało	przyssaliście, -(e)ście przyssali	przyssałyście, -(e)ście przyssały
	3^rd	przyssał	przyssała	przyssało	przyssali	przyssały
	impersonal	przyssano
conditional	1^st	przyssałbym, bym przyssał	przyssałabym, bym przyssała	przyssałobym, bym przyssało	przyssalibyśmy, byśmy przyssali	przyssałybyśmy, byśmy przyssały
	2^nd	przyssałbyś, byś przyssał	przyssałabyś, byś przyssała	przyssałobyś, byś przyssało	przyssalibyście, byście przyssali	przyssałybyście, byście przyssały
	3^rd	przyssałby, by przyssał	przyssałaby, by przyssała	przyssałoby, by przyssało	przyssaliby, by przyssali	przyssałyby, by przyssały
	impersonal	przyssano by
imperative	1^st	niech przyssę			przyssijmy
	2^nd	przyssij			przyssijcie
	3^rd	niech przyssie			niech przyssą
passive adjectival participle		przyssany	przyssana	przyssane	przyssani	przyssane
anterior adverbial participle		przyssawszy
verbal noun		przyssanie

noun