przywabić

From przy- +‎ wabić. First attested in 1427.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ivaːbit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ivɒbit͡ɕ/

przywabić pf

1. (attested in Masovia) to call, to summon
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 42:

     Slvzebnykom... zapowyedamy... zabitich oblvpyacz..., alye tilko w genem groszv doszicz mayą myecz za robothą, gensze gim dacz kazyemy przes tego, gen ge do kthorego zabytego obrządzil prziwabicz (qui ad aliquem occisum procuraverit eos evocari)

     [Służebnikom... zapowiedamy... zabitych obłupiać..., ale tylko w jenem groszu dosyć mają mieć za robotę, jenże jim dać każemy przez tego, jen je do ktorego zabitego obrządził przywabić (qui ad aliquem occisum procuraverit eos evocari)]

2. (attested in Greater Poland, Masovia) to attract, to lure
   • 1950 [1427], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 2737, Warsaw:

     Iacom ya o thø krziwdø oth Micolaya wstal, eze mø nye vsyedlil na them ogrodze, na kthori mø prziwabil

     [Jakom ja o tę krzywdę ot Mikołaja ustał, eże mię nie usiedlił na tem ogrodzie, na ktory mię przywabił]

   • 1885-2024 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎, volume I, Międzyrzecz, Warsaw, page 475:

     Prywabicz obuiare

     [Przywabić obuiare]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 7v:

     Allicere […] id est dulciter aduocare reytzen przyvabycz

     [Allicere […] id est dulciter aduocare reytzen przywabić]

• Polish: przywabić
• Silesian: prziwŏbić

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przywabić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “przywabić”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Inherited from Old Polish przywabić. By surface analysis, przy- +‎ wabić. Compare Kashubian przëwabic.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -abit͡ɕ
• Syllabification: przy‧wa‧bić

przywabić pf (imperfective przywabiać)

1. (transitive) to attract, to lure (to entice someone with something)

   Synonyms: przynęcić, skusić, znęcić, zwabić

2. (transitive) to attract, to lure (to entice an animal to a particular place)

   Synonym: zwabić

3. (transitive) to attract, to lure (of an animal, to call out to or attract i.e. with smell another animal)

   Synonym: zwabić

4. (reflexive with się, of animals) to attract each other, to lure each other

   Synonym: zwabić się

5. (reflexive with się, obsolete) to be attracted, to be lured

• przywabić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przywabić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przywabić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (18.02.2021) “PRZYWABIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Paweł Kupiszewski (18.02.2021) “PRZYWABIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przywabić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przywabić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przywabić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 396