From Old Polish pucoł + -owaty. According to Bańkowski, a calque of Latin bucculentus.[1]
pucołowaty (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | pucołowaty | pucołowata | pucołowate | pucołowaci | pucołowate | |
genitive | pucołowatego | pucołowatej | pucołowatego | pucołowatych | ||
dative | pucołowatemu | pucołowatej | pucołowatemu | pucołowatym | ||
accusative | pucołowatego | pucołowaty | pucołowatą | pucołowate | pucołowatych | pucołowate |
instrumental | pucołowatym | pucołowatą | pucołowatym | pucołowatymi | ||
locative | pucołowatym | pucołowatej | pucołowatym | pucołowatych |