From pugnātor (“fighter, combatant”) + -ius.
pugnātōrius (feminine pugnātōria, neuter pugnātōrium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | pugnātōrius | pugnātōria | pugnātōrium | pugnātōriī | pugnātōriae | pugnātōria | |
genitive | pugnātōriī | pugnātōriae | pugnātōriī | pugnātōriōrum | pugnātōriārum | pugnātōriōrum | |
dative | pugnātōriō | pugnātōriae | pugnātōriō | pugnātōriīs | |||
accusative | pugnātōrium | pugnātōriam | pugnātōrium | pugnātōriōs | pugnātōriās | pugnātōria | |
ablative | pugnātōriō | pugnātōriā | pugnātōriō | pugnātōriīs | |||
vocative | pugnātōrie | pugnātōria | pugnātōrium | pugnātōriī | pugnātōriae | pugnātōria |