pynda

Hello, you have come here looking for the meaning of the word pynda. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word pynda, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say pynda in singular and plural. Everything you need to know about the word pynda you have here. The definition of the word pynda will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofpynda, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Alternative forms

Etymology

From Old Norse pynda, from Old English *pyndan, from Proto-West Germanic *pundijan.

Pronunciation

Verb

pynda (weak verb, third-person singular past indicative pyndaði, supine pyndað)

  1. to torture

Conjugation

pynda – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur pynda
supine sagnbót pyndað
present participle
pyndandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég pynda pyndaði pyndi pyndaði
þú pyndar pyndaðir pyndir pyndaðir
hann, hún, það pyndar pyndaði pyndi pyndaði
plural við pyndum pynduðum pyndum pynduðum
þið pyndið pynduðuð pyndið pynduðuð
þeir, þær, þau pynda pynduðu pyndi pynduðu
imperative boðháttur
singular þú pynda (þú), pyndaðu
plural þið pyndið (þið), pyndiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
pyndast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur pyndast
supine sagnbót pyndast
present participle
pyndandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég pyndast pyndaðist pyndist pyndaðist
þú pyndast pyndaðist pyndist pyndaðist
hann, hún, það pyndast pyndaðist pyndist pyndaðist
plural við pyndumst pynduðumst pyndumst pynduðumst
þið pyndist pynduðust pyndist pynduðust
þeir, þær, þau pyndast pynduðust pyndist pynduðust
imperative boðháttur
singular þú pyndast (þú), pyndastu
plural þið pyndist (þið), pyndisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
pyndaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
pyndaður pynduð pyndað pyndaðir pyndaðar pynduð
accusative
(þolfall)
pyndaðan pyndaða pyndað pyndaða pyndaðar pynduð
dative
(þágufall)
pynduðum pyndaðri pynduðu pynduðum pynduðum pynduðum
genitive
(eignarfall)
pyndaðs pyndaðrar pyndaðs pyndaðra pyndaðra pyndaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
pyndaði pyndaða pyndaða pynduðu pynduðu pynduðu
accusative
(þolfall)
pyndaða pynduðu pyndaða pynduðu pynduðu pynduðu
dative
(þágufall)
pyndaða pynduðu pyndaða pynduðu pynduðu pynduðu
genitive
(eignarfall)
pyndaða pynduðu pyndaða pynduðu pynduðu pynduðu

Derived terms

References