Learned borrowing from Latin pyra (“pyre, funeral pile”), from Ancient Greek πυρά (purá), from πῦρ (pûr, “fire”), from Proto-Indo-European *péh₂wr̥. Doublet of fire.
pyre (plural pyres)
|
pyre
Inflection of pyre (Kotus type 48/hame, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | pyre | pyreet | ||
genitive | pyreen | pyreiden pyreitten | ||
partitive | pyrettä | pyreitä | ||
illative | pyreeseen | pyreisiin pyreihin | ||
singular | plural | |||
nominative | pyre | pyreet | ||
accusative | nom. | pyre | pyreet | |
gen. | pyreen | |||
genitive | pyreen | pyreiden pyreitten | ||
partitive | pyrettä | pyreitä | ||
inessive | pyreessä | pyreissä | ||
elative | pyreestä | pyreistä | ||
illative | pyreeseen | pyreisiin pyreihin | ||
adessive | pyreellä | pyreillä | ||
ablative | pyreeltä | pyreiltä | ||
allative | pyreelle | pyreille | ||
essive | pyreenä | pyreinä | ||
translative | pyreeksi | pyreiksi | ||
abessive | pyreettä | pyreittä | ||
instructive | — | pyrein | ||
comitative | See the possessive forms below. |