From German Porree, from Middle French poree (“leek”).[1]
póré (plural pórék)
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | póré | pórék |
accusative | pórét | pórékat |
dative | pórénak | póréknak |
instrumental | póréval | pórékkal |
causal-final | póréért | pórékért |
translative | pórévá | pórékká |
terminative | póréig | pórékig |
essive-formal | póréként | pórékként |
essive-modal | — | — |
inessive | póréban | pórékban |
superessive | pórén | pórékon |
adessive | pórénál | póréknál |
illative | póréba | pórékba |
sublative | póréra | pórékra |
allative | póréhoz | pórékhoz |
elative | póréból | pórékból |
delative | póréról | pórékról |
ablative | pórétól | póréktól |
non-attributive possessive - singular |
póréé | póréké |
non-attributive possessive - plural |
pórééi | pórékéi |
Possessive forms of póré | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | pórém | póréim |
2nd person sing. | póréd | póréid |
3rd person sing. | póréja | póréi |
1st person plural | pórénk | póréink |
2nd person plural | pórétok | póréitok |
3rd person plural | póréjuk | póréik |