qalamaq

From Common Turkic *kāla- (“to pile up, to stack”).^[1] The fire-related sense developed from the sense "to heap up firewood".

• IPA^(key):
• Hyphenation: qa‧la‧maq

• Audio:

  (file)

qalamaq (transitive)

1. to heap, to pile in a heap, to stack, to stack up
   • 2012, Elvüsal Məmmədov, transl., Dini-mədəni islam fikri: tənqidi mülahizələr [Our Intellectual Heritage]‎, translation of تُرَاثُنَا ٱلْفِكْرِيُّ فِي مِيزَانِ ٱلشَّرْعِ وَٱلْعَقْلِ [turāṯunā l-fikriyyu fī mīzāni š-šarʕi wa-l-ʕaqli] by Mohammed al-Ghazali, page 202:

     Abbasi xəlifələrinin beş əsr ərzində yığdıqlarını monqollar üst-üstə qaladılar və xəzinələrdən ibarət dağ əmələ gəldi.

     The Mongols piled up what the Abbasid caliphs had accumulated over five centuries, and a mountain consisting of treasures was formed.

2. to kindle, to make, to start (fire)

   Synonym: çatmaq

   sobanı qalamaq ― to fire the oven

   tonqal qalamaq ― to make a bonfire

   ocaq qalamaq ― to make fire in a stove or in a hearth

   oda qalamaq (figurative) ― to put to the torch

   • 1967, Akram Aylisli, Tənha narın nağılı :

     Elə ki, çaydanlar qaynadı, qara, hisli neft pilətələri qapıların qabağından götürüldü, (axı, o şəhərdə ocaq qalamağa odun yox idi, samovar salmağa kömür yox idi) elə ki, çaylar içildi, çörəklər yeyildi, taxta pilləkənlərin üstündə bir də taqqıltı düşürdü.

     As soon as the teapots began to boil, the black, sooty oil stoves were removed from the front of the doors, (after all, there was no wood to build a fire with in the city, no coal for heating the samovar); as soon as the teas were drunk and the breads were eaten, there was a clatter on the wooden stairs.

• qalaq (“pile”)

• “qalamaq” in Obastan.com.

From Common Turkic *kāla- (“to pile up, to stack”).

qalamaq

1. to build a wall