From quīnque (“five”) + angulus (“angled”).
quīnquangulus (feminine quīnquangula, neuter quīnquangulum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | quīnquangulus | quīnquangula | quīnquangulum | quīnquangulī | quīnquangulae | quīnquangula | |
genitive | quīnquangulī | quīnquangulae | quīnquangulī | quīnquangulōrum | quīnquangulārum | quīnquangulōrum | |
dative | quīnquangulō | quīnquangulae | quīnquangulō | quīnquangulīs | |||
accusative | quīnquangulum | quīnquangulam | quīnquangulum | quīnquangulōs | quīnquangulās | quīnquangula | |
ablative | quīnquangulō | quīnquangulā | quīnquangulō | quīnquangulīs | |||
vocative | quīnquangule | quīnquangula | quīnquangulum | quīnquangulī | quīnquangulae | quīnquangula |