Uncertain; older form (late Old Norse) rœma. According to Ásgeir Blöndal Magnússon probably borrowed from Middle Low German rēme, or perhaps, as proposed by F. Holthausen, from Proto-Germanic *rōhmijǭ and related to Swedish rōm, rōma and Sanskrit रश्मि (raśmí). Compare also reim and rammi.
ræma f (genitive singular ræmu, nominative plural ræmur)
Attested since the 17th century. From rámur (“hoarse”).
ræma f (genitive singular ræmu, no plural)
From Old Norse rœma, from Proto-Germanic *rōmijaną or Proto-Germanic *wrōmijaną, from the root of rómur (“voice”).
ræma (weak verb, third-person singular past indicative ræmdi, supine ræmt)
infinitive (nafnháttur) |
að ræma | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ræmt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ræmandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ræmi | við ræmum | present (nútíð) |
ég ræmi | við ræmum |
þú ræmir | þið ræmið | þú ræmir | þið ræmið | ||
hann, hún, það ræmir | þeir, þær, þau ræma | hann, hún, það ræmi | þeir, þær, þau ræmi | ||
past (þátíð) |
ég ræmdi | við ræmdum | past (þátíð) |
ég ræmdi | við ræmdum |
þú ræmdir | þið ræmduð | þú ræmdir | þið ræmduð | ||
hann, hún, það ræmdi | þeir, þær, þau ræmdu | hann, hún, það ræmdi | þeir, þær, þau ræmdu | ||
imperative (boðháttur) |
ræm (þú) | ræmið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ræmdu | ræmiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að ræmast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ræmst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ræmandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ræmist | við ræmumst | present (nútíð) |
ég ræmist | við ræmumst |
þú ræmist | þið ræmist | þú ræmist | þið ræmist | ||
hann, hún, það ræmist | þeir, þær, þau ræmast | hann, hún, það ræmist | þeir, þær, þau ræmist | ||
past (þátíð) |
ég ræmdist | við ræmdumst | past (þátíð) |
ég ræmdist | við ræmdumst |
þú ræmdist | þið ræmdust | þú ræmdist | þið ræmdust | ||
hann, hún, það ræmdist | þeir, þær, þau ræmdust | hann, hún, það ræmdist | þeir, þær, þau ræmdust | ||
imperative (boðháttur) |
ræmst (þú) | ræmist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ræmstu | ræmisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
ræmdur | ræmd | ræmt | ræmdir | ræmdar | ræmd | |
accusative (þolfall) |
ræmdan | ræmda | ræmt | ræmda | ræmdar | ræmd | |
dative (þágufall) |
ræmdum | ræmdri | ræmdu | ræmdum | ræmdum | ræmdum | |
genitive (eignarfall) |
ræmds | ræmdrar | ræmds | ræmdra | ræmdra | ræmdra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
ræmdi | ræmda | ræmda | ræmdu | ræmdu | ræmdu | |
accusative (þolfall) |
ræmda | ræmdu | ræmda | ræmdu | ræmdu | ræmdu | |
dative (þágufall) |
ræmda | ræmdu | ræmda | ræmdu | ræmdu | ræmdu | |
genitive (eignarfall) |
ræmda | ræmdu | ræmda | ræmdu | ræmdu | ræmdu |