rét (“meadow, field”) + -em (“my”, possessive suffix)
rétem
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rétem | — |
| accusative | rétemet | — |
| dative | rétemnek | — |
| instrumental | rétemmel | — |
| causal-final | rétemért | — |
| translative | rétemmé | — |
| terminative | rétemig | — |
| essive-formal | rétemként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rétemben | — |
| superessive | rétemen | — |
| adessive | rétemnél | — |
| illative | rétembe | — |
| sublative | rétemre | — |
| allative | rétemhez | — |
| elative | rétemből | — |
| delative | rétemről | — |
| ablative | rétemtől | — |
| non-attributive possessive – singular |
rétemé | — |
| non-attributive possessive – plural |
réteméi | — |