From ríkisborgari (“citizen”) + -skapur (“-ship”).
ríkisborgaraskapur m (genitive singular ríkisborgaraskapar, plural ríkisborgaraskapir)
m12 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ríkisborgaraskapur | ríkisborgaraskapurin | ríkisborgaraskapir | ríkisborgaraskapirnir |
accusative | ríkisborgaraskap | ríkisborgaraskapin | ríkisborgaraskapir | ríkisborgaraskapirnar |
dative | ríkisborgaraskapi | ríkisborgaraskapinum | ríkisborgaraskapum | ríkisborgaraskapunum |
genitive | ríkisborgaraskapar | ríkisborgaraskaparins | ríkisborgaraskapa | ríkisborgaraskapanna |