rót (“root”) + tækur (“acceptable”), apparently a calque of Latin rādīcālis (“having roots, radical”), as well as a partial cognate of the Latin.
róttækur (comparative róttækari, superlative róttækastur)
strong declension (indefinite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|---|
nominative | róttækur | róttæk | róttækt | |
accusative | róttækan | róttæka | ||
dative | róttækum | róttækri | róttæku | |
genitive | róttæks | róttækrar | róttæks | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | róttækir | róttækar | róttæk | |
accusative | róttæka | |||
dative | róttækum | |||
genitive | róttækra | |||
weak declension (definite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
nominative | róttæki | róttæka | róttæka | |
acc/dat/gen | róttæka | róttæku | ||
plural (all-case) | róttæku |
strong declension (indefinite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|---|
nominative | róttækastur | róttækust | róttækast | |
accusative | róttækastan | róttækasta | ||
dative | róttækustum | róttækastri | róttækustu | |
genitive | róttækasts | róttækastrar | róttækasts | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | róttækastir | róttækastar | róttækust | |
accusative | róttækasta | |||
dative | róttækustum | |||
genitive | róttækastra | |||
weak declension (definite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
nominative | róttækasti | róttækasta | róttækasta | |
acc/dat/gen | róttækasta | róttækustu | ||
plural (all-case) | róttækustu |